Zamość i Komarów Osada - sentymentalnie...

Sigma 17-50, 1/125s, f/18, ISO 200 (Zamość, 08.2016 r.)

Wakacyjne wyjazdy, obowiązkowo muszą się łączyć z wizytą w rodzinnych stronach (przynajmniej w przypadku mojej rodziny). Rozłąka z rodzinnym Komarowem Osadą i pobliskim Zamościem - miastem powiatowym, a kiedy jeszcze tam mieszkałem stolicą województwa, trwa już 19 lat. Jednak powroty w te miejsca zawsze są sentymentalne i będą przypominać nie zawsze łatwe dzieciństwo i młodość (wyjechałem w wieku 21 lat - szukać pracy i lepszego jutra).

Pomimo coraz mniejszego kontaktu ze znajomymi i małą częścią rodziny, która tam pozostała - miło jest wracać, podziwiać zmiany i wspominać miejsca i chwile, które były dobre. Przecież, to na zawsze będzie "ziemia, która mnie wychowywała i doświadczała - kształtując na dorosłego człowieka". Komarów, to miejscowość gminna, która nieco się zmieniła - uporządkowała, choć wydaje się, że czas w wielu miejscach czy ludziach zatrzymał się w miejscu. Spotykane twarze przypominają osoby znane z dzieciństwa..., choć zapamiętane jako młodsze i w innych rolach? ;). Niby twarze poznaję ale wszystko się zaciera i miesza, a ja nie mam pewności jak się nazywają, czy to aby na pewno, te osoby? jednak w Komarowie nie widać, aż takich zmian, jak w Zamościu - perle renesansu, który wypiękniał, rozwinął się, zapełnił ludźmi (turystami). Szczególnie imponująco zmieniło się w otoczeniu starego miasta. Zadbane kamieniczki, ratusz i zrewitalizowane dawne fortyfikacje obronne "Twierdzy Zamość". Fortyfikacje pamiętam, jako zarośnięte, niedostępne czy wykorzystywane jako wielki bazar z handlarzami z za wschodniej granicy. Teraz "serce rośnie", kiedy widzę te pozytywne zmiany - pięknie się wszystko prezentuje i zachęcam każdego do zobaczenia na żywo.